Heykvíslar á lofti

Ég hef aðeins verið að læsa saman hornum við Egil Helgason undanfarið, í athugasemdum á bloggi hans Silfri Egils.  Bloggið atarna hefur verið nokkurs konar þéttipunktur þeirra óánægjuafla sem vilja "réttlæti heykvíslanna".  Heimssýnin þar er sú að íslenskt viðskiptalíf hafi verið rotið í gegn og glæpir og fjárdráttur grasserað hvarvetna, og að hrunið sé þessu að kenna.  Réttast sé að frysta eða taka eignir "auðmanna" (utan dóms og laga), stinga þeim í fangelsi o.s.frv.

Dæmi um svipaðan hugsunarhátt hafa farið hátt í umræðu undanfarinna daga, þar sem fjölmiðlar og blogg hafa slegið upp fréttum á borð við:

• "Bankarnir felldu gengið", þar sem átt var við skiptasamninga viðskiptavina bankanna með og móti krónu, oftast í þeim tilgangi að verja erlendar skuldir gegn gengistapi;
• "Afskrifuðu 50 milljarða  skuldir æðstu stjórnenda Kaupþings", þar sem átt var við áréttingu stjórnar Kaupþings um að stjórnendur og starfsfólk sem fengið hafði lán til kaupa á hlutafé í bankanum bæri ekki ábyrgð á skuldinni umfram verðmæti veðsins, þ.e. hlutafjárins;
• "Hundrað milljörðum skotið undan", þar sem átt var við leka út úr Kaupþingi um að fundist hefðu milljarða "dularfullar" millifærslur út úr bankanum, en skilanefnd áréttaði síðan að ekkert óeðlilegt hefði fundist í rannsókn sem stæði yfir.

Kannski er þessi æsingsumræða skiljanleg á þessu stigi máls.  En mættu ekki fjölmiðlar og ofurbloggarar íhuga að í mörgum ef ekki flestum þessara tilvika eru ýmsar efnislegar skýringar,  röksemdir og lagaheimildir að baki?  Í andrúmslofti dagsins eru margir ráðvilltir, reiðir og sárir, og það gerir beinlínis skaða að vaða fram með ásakanir um stórkostlegt glæpsamlegt athæfi og fjárdrætti nema búið sé að kanna málið til nokkurrar hlítar.

Aðdraganda hrunsins þarf að rannsaka gaumgæfilega, refsa fyrir lögbrot og draga stjórnmála- og embættismenn til lýðræðislegrar ábyrgðar.  En "réttlæti heykvíslanna" er ekki gott réttlæti, og gerir aðeins illt verra.  Þessi tegund umræðu beinir einnig sjónum frá raunverulegum orsökum vandans, sem liggja í hagstjórn, fjármálaeftirliti og peningamálastefnu undanfarinna ára, sem kynti undir óhóflegri áhættusækni bankanna.

Athugasemdir

[katrín atladóttir, 6.11.2008 kl. 19:42]

helv þægilegt þegar þú skrifar niður það sem ég er að hugsa, takk!

[Egill Helgason (IP-tala skráð) 6.11.2008 kl. 20:25]

Þú ert ábyggilega með gemsann hjá Björgólfi Thor Vilhjálmur, enda einn úr liði hans.

Geturðu hringt í hann og spurt um stöðurnar sem Novator, fjárfesingarfyrirtæki hans,  tók gegn íslensku krónunni?

Hann er kannski til í að segja þér það.  

(Svo má geta þess að fréttir um afskriftir hjá toppunum í Kaupþingi og hundrað milljarða sem var skotið undan þar eru ekki frá mér komnar.)

Ég man svo að Katrín sem þarna gerir athugasemd spurði mig einhvern tíma í fyrra á vefnum hvers vegna ég hataði bankana svona mikið.

Það var vegna þess að ég var að gagnrýna þá.

Betur að ég hefði gert meira af því.  

[Rýnir, 6.11.2008 kl. 20:35]

Sæl bæði,

fín færsla Vilhjálmur - Sambærilegt og hef verið að hugsa.

Búið að vera ansi mikið um rangar ályktanir upp á síðkastið.

Margt á sér eðlilegar skýringar.

Góðar kveðjur,

[Egill (IP-tala skráð) 6.11.2008 kl. 20:35]

Svo varst þú líka einn fárra sem hafði geð í sér til að verja spillingaröflin í REI ævintýrinu.

Þá tók Sigurjón Þórðarson þig rækilega á beinið.

http://sigurjonth.blog.is/blog/sigurjonth/entry/333641/ 

[Barton (IP-tala skráð) 6.11.2008 kl. 20:59]

Á maður að trúa því að maður sem vill láta taka sig alvarlega sem kommentator í fjölmiðlum setji svona skætingsleg komment á blogg þeirra sem eru honum ósammála? Gemsann hjá Björgólfi, kommon! Einhverjir virðast vera komnir með snert af mikilmennskubrjálæði af því að hlusta á heykvíslakór jábræðra á vefnum sínum.

Orð í tíma töluð annars, Vilhjálmur.

[Marinó G. Njálsson, 6.11.2008 kl. 23:20]

Mér finnst þessi umræða, hvort heldur í athugasemdum hjá Agli eða á moggablogginu, bera oft vitni þess að skjóta fyrst og spyrja svo.  Það hefur kannski ekki verið svo mikið í því sem Egill segir sjálfur, en fólki finnst Silfrið vera vettvangur til að losa sig við reiðina.  Þú hefur líklegast verið sá, Vilhjálmur, sem hefur haldið ró þinni best (með undantekningum þó) og finnst mér það aðdáunarvert.

Ég held varla að nokkrum manni detti í hug, að menn hafi ætlað hlutunum að enda, eins og þeir gerðu.  Það breytir því ekki að það endaði illa og finna verður blóraböggla.  Málið er að það er enginn einn blóraböggull og oftar en ekki er um alvarlegar kerfisvillur að ræða.  T.d. má alveg eins kenna EES samningnum og blindri innleiðingu okkar á tilskipunum ESB um icesave og að kenna þeim um sem notuð sér reglurnar.  Skaðinn af reikningunum skrifast náttúrulega á Landsbankann.

Annars er ekki hægt að segja annað, en að fólk sé að ganga í gegnum sorgarferli.  Fyrst varð fólk bara doðið, í sjokki, vantrúin var alls ráðandi.  Næst kemur hvers vegna, það getur ekki verið.  Og núna erum við í reiðiferlinu:  Þetta er óréttlátt, einhverjum að kenna.  Sumir eru svo byrjaðir að huga að lífinu eftir missinn, en eru um leið að finna jafnvægi.  Svo eftir einhverjar vikur, þá fara menn að átta sig á því að lífið verður að halda áfram og við megum ekki vanrækja það sem er þó til staðar.

[Gestur H (IP-tala skráð) 6.11.2008 kl. 23:30]

Hjartanlega sammála þér að menn mættu aðeins anda með nefinu og telja upp að tíu. Það þarf að fara að lögum. Sumar upphrópanir um frystingu, refsingar, eignaupptöku o.s.frv. eru rakalaus þvættingur - kröfur um aðgerðir sem myndu varða veginn að því að gera Ísland að Albaníu norðursins.

Ég get hins vegar ekki kvittað undir að ákvörðun um niðurfellingu ábyrgða hafi ekki verið annað en "árétting" á fyrirliggjandi ákvörðun/reglu. Það hefði ekki kallað á formlega ákvarðanatöku af hálfu stjórnenda.

Að þessu frátöldu tek ég undir orð Bartons og segi: Orð í tíma töluð.

[Árni (IP-tala skráð) 7.11.2008 kl. 00:14]

Maður veit ekki alveg hvað maður á að halda lengur, eða hvað kemur næst uppúr pokanum.  Þetta er orðið svo magnað sem hefur verið í gangi frá því helgina sem Glitnir var þjóðnýttur að maður er gjörsamlega dofinn. 

Það er eins og sumir finni ekki að þjóðfélagið er gjörsamlega dofið, reitt og biturt út í ástandið.  Þegar maður tala við venjulegt sómakært fólk sem er búið að tapa jafnvel tugum milljóna og vinnunni á einum mánuði þá er ekkert skrítið að fólk finni hjá sér þörf til að blása.  3000 manns sagt upp í hópuppsögnum, sennilega um 1000 aðrir ótaldir í minni uppsögnum og mjög margir fá 90% af launum frá og með 1 febrúar.  Verðbólgan á leið yfir 20%, stýrivextir fara þá væntanlega í 25%, gengisvísitalan á leið í 250 o.s.frv. 

Stjórnmálamennirnir hafa gjörsamlega sofið þvílíkum Þyrnirósasvefni eins og þú Villi, Egill og aðrir hafa bent á.  Meira að segja „hálf lummó“ prófessorar eins og Jón Dan og Þorvaldur Gylfa ásamt fleirum úr akademíska umhverfinu hafa bent á þetta og sett upp skilti, viðvörunarljós og nánast stamað þetta ofaní pólitíska liðið sem var dofið og sofandi í kampavínsbaði útrásarinnar á Saga Class eða einkaþotu. 

Punkturinn með öllu þessu hjali mínu er eftirfarandi, finnst þér skrítið að fólk felli dóma og sé pirrað?  Þrátt fyrir að upplýsingar séu oft á tíðum ómarktækar, villandi og jafnvel kolrangar?  Hvað eru stjórnmálamenn að gera í því að hjálpa okkur í gegnum þetta?  Ekkert.  Jú jú, vont í 2 ár, en þetta reddast .... hvernig? Svona svona ....

Málið er að fólk er búið að fá nóg.  Gjörsamlega nóg af þessu ástandi. 

[Vilhjálmur Þorsteinsson, 7.11.2008 kl. 00:42]

Athugasemd merki "Agli Helgasyni" hér fyrir ofan er þess eðlis að ég ætla að gera fyrirvara um að hún sé frá Agli Helgasyni sjálfum.  En samt til að svara þessu:

1)  Mér er alveg sama hvort Björgólfur Thor (sem ég er ekki með gemsanúmerið hjá) eða Novator eða einhver annar tók stöðu með eða móti krónunni.  Af hverju ætti það að skipta máli?  Var ekki frjáls markaður?  Ef menn héldu að krónan myndi falla var þeim fullfrjálst að verja sig (t.d. gagnvart erlendum lánum), eða spekúlera.  Við vorum ekki í Sovétríkjunum.  Fljótandi króna þýðir að gengi krónunnar myndast á markaði, í jafnvægi framboðs og eftirspurnar.  Ef mönnum líkar það ekki, eiga menn ekki að styðja fljótandi gengi.

2) Fréttirnar hér að ofan eru allar með tengli (link), ein í Silfur Egils, ein í mbl.is og ein í visir.is.

3) Sigurjón Þórðarson var með að mínu mati upphrópunarkenndar og efnislega rangar bloggfærslur um REI málið, sem ég gerði athugasemdir við.  Ég er alveg til í umræðu um REI, og er kannski einn af fáum sem þori að viðurkenna opinberlega að mér finnst stofnun REI ekki hafa verið algalin hugmynd.  Útfærslan mátti vera betri en ég sá ekkert að því í prinsippinu að OR ætti hlut í félagi sem flytti út jarðhitaþekkingu, og fengi greidda 10 milljarða fyrir viðskiptavild. Ég sé ekki betur en að verulegir nýsköpunarmöguleikar hafi farið í vaskinn þegar REI málið klúðraðist, enda hefur ekkert orðið úr og starfsfólkið farið annað. Það stóð aldrei steinn yfir steini í málflutningi sexmenninga D-listans í þessu máli.

[Vilhjálmur Þorsteinsson, 7.11.2008 kl. 00:52]

Árni og Marinó:  Ekki misskilja, að ég tel að fólk hafi fullan rétt á að vera reitt, og af mörgum góðum ástæðum.  Meðal annars:

• Stjórnmálamenn flutu sofandi að feigðarósi í hagstjórninni.  Steingrímur J hafði rétt fyrir sér þegar hann varaði við skattalækkunum og tilslökunum í miðju bullandi bóluskeiði.
• Embættismenn í Seðlabanka og Fjármálaeftirliti brugðust í því að hafa hemil á vexti bankanna miðað við smæð hagkerfisins og gjaldmiðilsins, og í því að leyfa Landsbankanum að fara með Icesave langt út fyrir tryggingagetu Tryggingasjóðs innlánseigenda.
• Bankastjórnendur brugðust í því hvernig þeir létu peningamarkaðssjóði kaupa óseljanleg og ótrygg fyrirtækjaskuldabréf, og í því hvernig þeir lánuðu glórulaust í eignarhaldspíramída, með gríðarlegri samþjappaðri áhættu.
• Stjórmálamenn brugðust í því að hafa staðið á móti inngöngu í ESB og upptöku evru allt of lengi.

Allt eru þetta næg tilefni til þess að kalla fólk til ábyrgðar, og þarna liggja rætur vandans, en ekki í því að halda (án sönnunargagna) að 100 milljarða fjárdráttur hafi verið framinn í Kaupþingi, eða að asnalegir starfssamningar hafi endilega verið ólöglegir.

[Fimbull (IP-tala skráð) 7.11.2008 kl. 08:03]

Ég er að hluta til reiður út í sjálfan mig, ekki bara út í þá sem klúðruðu málunum.  Er ekki ljóst að bankarnir höfðu fullkomið leyfi til að keyra allt í kaldakol með yfirgengilegri áhættustarfsemi? Ég get ekki séð að nein lög hafi verið brotin.  Það er lítill refsirammi til fyrir siðferðisbrot.  Hvaða Íslendingur varð ekki stórhneykslaður þegar dönsku greiningardeildirnar fóru að spá harðri lendingu fyrir löngu síðan?  Voru ekki fleiri en ég sem fannst æðislegt að heyra um milljarða gróðann ár eftir ár af erlendri bankastarfsemi?  Það sem stendur uppúr núna er getuleysi stjórnvalda til að bregðast við áður en í óefni var komið.

H.

[Aðalsteinn (IP-tala skráð) 7.11.2008 kl. 09:34]

Veit ekki af hverju mér datt í hug komment, sem kom fram fyrir einhverjum dögum varðandi það að bankarnir hafi verið í fullum rétti að nota sér smugur á löggjöfinni. Sá náungi, sem ég vitna til, spurði hvort það væri ekki það sama og segja við manninn, sem brotist var inn hjá meðan hann var í vinnunni, að hann gæti sjálfum sér um kennt, hann hefði fyrir það fyrsta átt að vera heima að passa húsið sitt en ella hafa "fullkonar" innbrotavarnir. Fyrst svo var ekki, hefði þjófarnir verið í fullum rétti.

[Theódór Norðkvist, 7.11.2008 kl. 09:46]

Ég er einn af þeim sem hafa verið að tjá sig á bloggi Egils, en verð að segja að mér finnst stundum umræðan þar fara út í skæting og ómálefnalegheit. Það er allskonar lið sem sest upp hjá Agli og hann sagði sjálfur að sumir eru að skrifa athugasemdir um helgar undir áhrifum (áfengis, svo það sé skýrt.)

Egill stingur á kýlum, sem aðrir fjölmiðlar, margir hverjir handstýrðir af auðmönnum eða yfirvöldum, ef marka má umræðuna, þora ekki að stinga á. Ef stungið er á kýlum vellur gröfturinn oftast út!

Meðan spillingin er eins augljós og hún er er voða lítið hægt að segja við því þó æsingur sé, en hinsvegar ber að fagna því þegar menn reyna að bera klæði á vopnin. Það græða fáir á algerri upplausn.

[Theódór Norðkvist, 7.11.2008 kl. 09:49]

Já, ég vil bæta við enn einu sinni hneykslan minni á því hvað er auðvelt að senda inn athugasemdir undir dulnefni og jafnvel í nafni einhvers annars eins og Vilhjálmur bendir á að líklega hafi verið gert.

Hvet Vilhjálm til að hanna rafræn skilríki fyrir bloggið!

[Hákon Jóhannesson (IP-tala skráð) 7.11.2008 kl. 12:40]

Umræðan - þú, Vilhjálmur fullyrðir að um sé að kenna: ...hagstjórn, fjármálaeftirliti og peningamálastefnu undanfarinna ára, sem kynti undir óhóflegri áhættusækni bankanna...

 

Hér er enn eitt dæmið um það hvernig hægt að að þvæla um hlutina fram og aftur með það fyrir augum að beina sjónum annað en að rót vandans. Þetta er í raun aumkunarvert - Leikhús fáránleikans - eins og einn bloggarinn komst að orði.

 

Málið er ekki flóknara en það að Icesave lofaði hámarks vöxtum – gull og grænir skógar - tæp hálf miljón evrópumanna  hljóp til og lagði raunverulega peninga - athuga ekta - inn á Icesave - erlendur gjaldeyrir streymdi inn á íslenskan reikning hér á landi – sem síðan neitar að skila fjármununum þerra, þannig líta þeir á það.

 

Varðandi viðbrögð viðskiptavinarinns - Þannig er nefninlega að "HANN - viðskiptavinurinn hefur alltaf rétt fyrir sér" ekki síst ef við virðum tilfinningar hans.  Nú - ef einhver stelur frá mér – tekur fjármuni – eign -  frá mér án míns samþykkis - þá verð ég reiður yfir óréttlætinu – brotinu og reyni að endurheimta það. Flóknara er það nú ekki.

 

Eftir mínum heimildum á netinu varðandi Icesave - gulrótina: …simple account with no strings attached, no notice period required or penalties for withdrawals has proved attractive for customers…

 

Takið eftir: ...hægt er að taka fjármunina út fyrirvaralaust…

 

Ef að einhver áttar sig enn ekki á þessu – hver er fórnarlambið - þá endilega heimsækja heimasíðu raunverulegra fórnarlamba Icesave, en þeir hafa hnappað sig saman á Hollensku spjallborði á vefnum.

 

Það sem jafnframt vekur óhug með mér, er hvernig stjórnvöld og yfirvöld brugðust við þessum afglöpum einkafyritækis á markaði og nú hefur tekist að gera alla þjóðina meðvirka í þessu botnlausa rugli og fólkið í landinu bíður staðfestingar þess að fá sendan inn um bréfalúguna greiðsluseðil með kröfu um endurgreiðslu á því sem rifið var af viðskiptavininum, að honum óspurðum.

 

Að sjálfsögðu eiga þeir sem tóku við reiðufénu - sjálfir - að endurgreiða það.

 

Ísland í dag - Leikhús fáránleikans.  Hvenær er næsta sýning ?

 

Mæti á Austurvöll á morgun. Með bestu kveðju [e-mail]

[Þráinn Kristinsson (IP-tala skráð) 7.11.2008 kl. 12:43]

Það er eðlilegt að vera reiður og þótt flestir reyni að hemja sig þá er það erfitt þegar sífellt verður augljósara að elítan var að spila fjárhættuspil með framtíð þjóðarinnar (barna og ófæddra).

Það sjá líka allir að það ríkir kaos hjá stjórnvöldum - engin hefur yfirsýn og risasvaxnar ákvarðanir eru teknar án umræðu eða útskýringa.

Rannsóknir á þvi hvort lögbrot hafi veri framin er einfaldlega nauðsynlegur hluti af stjórnsýslunni sem almenningur hefur litla aðkomu að.

Hver er lausnin?

1)Lausnin er að boða til kosninga. Það er hinn eini rétti farvegur fyrir siðgerðilegt og pólitíkst uppgjör í samfélaginu.

2) Það á að skipa nefnd með 200 einstaklingum úr öllum starfsstéttum sem eiga það sameiginlegt að hafa orðið fyrir barðinu á bankakreppunni; engir sökudólgar (þingmenn, fjárfestar eða bankamenn) í þessari nefnd. Þessi nefnd hefur það hlutverk að skila þjóðinni skýrslu sem dekkar allar hliðar á aðdraganda hrunsins. Nefndin hefur fjármuni til að reka skrifstofu þar sem fólk getur komið með ábendingar og upplýsingar.

Þessi nefnd skipar 6 manna rannsóknarnefnd fagmanna (lögfræðingar fjármálasérfræðingar og fræðimanna)sem hefur ótakmarkaðar heimildir til að kalla vitni fyrir og einnig ótakmarkaðan aðgang að gögnum banka og fjármálafyrirtækja.

Menn gætu neitað að koma fyrir rannsóknarnefndina eða afhenda gögn; þessir aðilar myndu umsvifalaust fá vernd dómstóla sem sakborningar og sérstakur ríkissaksóknari myndi rannsaka mál þeirra.

[Gunnar Freyr Rúnarsson, 7.11.2008 kl. 12:45]

Góður pistill og gott að sjá að menn halda sig á jörðinni.  Hins vegar er maður orðinn úrkula vonar um að stjórnmálamenn á íslandi þurfi nokkru sinni að taka ábyrgð.  Jú við höfum örfá dæmi um menn sem hafa þurft að taka "pólitíska" ábyrgð.  Við getum talið þau tilvik á fingrum annarra handa:  Guðmundur Árni, Albert Guðmunds, Þórólfur Árnason  og Árni Johnsen.  Gleymi ég einhverjum?  Eflaust, en það breytir því ekki að þessir menn höfðu ekkert bakland í sínum flokkum (klíku) og því var þeim fórnað.  Man annars einhver hvers vegna Guðmundur Árni þurfti að segja af sér? 

Það þarf samt einhver að taka á sig "sökina"? 

Annars verð ég að fara að vinna og má ekkert vera að þessu.  er svo heppinn að hafa vinnu.  Ég er nefnilega ríkisstarfsmaður..

[Kristján í Afríku (IP-tala skráð) 7.11.2008 kl. 15:11]

Í athugasemd #1 segir þú vilhjálmur að, gengi krónunar ákvarðist af framboði og eftirspurn. Vinsamlegast fræddu mig og aðra hvernig frjáls markaður á sér stað þegar, keynískir hagfræðingar í Seðlabankanum (einn þeirra var reyndar kennari minn í hagfærði og var þá meðlimur í Fylkingunni) og Seðlabankastjórar ákveða hvert verðið á vörunni er (vextir)? Að selja íslendingum það að það þurfi að vera hæstu vextir í Evrópu til þess að hafa hemil á verðbólgu, sem búin var til með óhóflegu aðgengi af lánum og með lögbindingu á veðhæfni varanlegs veiðiréttar er  fyrir mér óskiljanlegt. Vextirnir voru hafðir háir til að halda genginu háu og viðhalda lánsfjárflæðinu sem sturlaði þjóðina í eyðslu fylleríi. Jóhann J Ólafsson stórkaupmanður hafði rétt fyrir sér í grein sinni í Mogganum sem hét "krónan er saklaus" Auðvitað mun með tíð og tíma sumir verða hengdir og flengdir vegna þess sem skeði en raunveruleikinn er sár. Skuldir íslenskra heimila eru 213% af tekjum, USA er 100% og Kína 13%. Íslenskur sjávarútvegur skuldar á milli 400 til 500 millarða en er með um 150 milljarða í tekjur. Allt afleiðing hágengistefnu Borgríkisins.

[Hilmar Hafsteinsson (IP-tala skráð) 7.11.2008 kl. 18:26]

Ágæti Vilhjálmur. Já við berum sannarlega öll ábyrgð á hruninu og það er auðvitað ekki nema rétt að Íslendingar þjappi sér saman um að "vinna sig út úr vandanum" í sátt og samlyndi... eða hvað?

Vinsamlegast athugaðu að ástandi íslenska hagkerfisins í dag hefur verið líkt við "manngerð móðuhardindi". Hagkerfi landsins er hrunið og orðspor okkar á heimsvísu að engu orðið. Þeir sem bera ábyrgð á þessari aðför að íslensku þjóðinni eru: Starfsmenn bankanna, Stjórnvöld og eftirlitsstofnanir.

Fjölmargir erlendir sérfræðingar hafa sammælst um að þessir aðilar hafi sýnt vítavert dómgreindarleysi, fávisku og eindreginn brotavilja. Þetta eru landráðamenn og þjóðníðingar sem okkur ber að rétta yfir.

Þú getur svo sveimað um á þinni bloggsíðu í "já, en, nei, kannski, og þó" vangaveltum um ekki neitt - þjóðin heimtar réttlæti.

[Anna Benkovic Mikaelsdóttir, 9.11.2008 kl. 23:35]

Egill er sjálfum sér sannkvæmur og vill að málin verði upplýst. Ekki þurfa allir að vera honum sammála?

Hlutlaus fréttamaður er með ríkjandi ástandi.  Eða er það t.d "hlutleysi" að tala um að SAURGA alþingi með eggjum og skyri?

[Friðrik (IP-tala skráð) 11.11.2008 kl. 13:14]

Hvort er mikilvægara nú?

1.  Að dæma mann og annan, fyrirtæki og stjórnkerfið eins og verið er að gera núna sem veldur því að engar aðgerðir eru í gangi og fleiri og fleir fyrirtæki að fara á hausinn með skelfilegum afleiðingum fyrir allt launafólk og fjölskyldur landsins?

eða

2.  Hjálpast allir sem einn við að TAKMARKA skaðann sem er varla byrjaður í raun?  Og bíða með ákærur og dóma um stund.

Ath:  Samfélag okkar og vinnumarkaður er á bráðadeild og að blæða þar út en EKKI á langlegudeild (komumst kannski þangað síðar).  Hvort er mikilvægara akkúrat núna að a)stoppa blæðinguna eða b) finna orsökina, hver olli blæðingunni?

[Socrates (IP-tala skráð) 11.11.2008 kl. 16:26]

http://gunnaraxel.blog.is/blog/gunnaraxel/ Þettar mesta svikamylla sem ég hef séð síðan fall bankanna varð opinbert. Kannski er þetta allt meiri glæpamennska en manni óraði fyrir í upphafi. Hvar er Magnús Ármann? Hver seldi honum? Hver lánaði honum? Sami aðili? Hvað fékk Magnús Ármann fyrir, gjaldþrota maðurinn sem á einnig stærstan hluti í Byr í dag..