Nýtt lýðveldi og hugmyndir Vilmundar

Um daginn skrifaði ég um 25 ára gamlar hugmyndir Vilmundar Gylfasonar um róttækar breytingar á stjórnkerfinu, sem eiga ekki síður við í dag en þá.  Svo virðist sem margt af þessu sé að festa rætur í umræðu dagsins og það er vel.

Í þessu sambandi langar mig að benda á góðan og tímabæran Krossgötuþátt á Rás 1 þar sem Hjálmar Sveinsson fjallar m.a. um Vilmund og hugmyndir Bandalags jafnaðarmanna, og fræg 17 mínútna þingræða Vilmundar er endurflutt - alveg mögnuð.

Jafnframt bendi ég á sérlega fína grein Jóns Kalmans Stefánssonar úr Fréttablaðinu 15. janúar sl., "Nýtt Ísland; nýtt lýðveldi".  Jón rekur orsakir vanda okkar réttilega til bresta í stjórnkerfinu og gallaðs lýðræðis.

Nýtt lýðveldi hlýtur að læra af mistökunum og verða reist á traustari stoðum en hið fyrra.

Skrár tengdar þessari bloggfærslu:

• Erindi um hugmyndir Vilmundar Gylfasonar

Athugasemdir

[Sigurður Ingi Jónsson, 19.1.2009 kl. 12:47]

Hér er ræða Vilmundar á vef Alþingis.

[Þór Ludwig Stiefel TORA, 19.1.2009 kl. 17:54]

Já það er margt og mikið að þessu svokallaða lýðræði - ekki síst hér á landi. Ég hef bent á það og verð að halda því áfram, þangað til fólk heyrir en það er beint lýðræði í stað fulltrúalýðræðis. Ég ætla ekki að taka hér of mikið pláss til að fara nánar út í það hér en bendi á síðustu bloggfærslu mína.

Við getum og EIGUM að breyta þessu meingallaða kerfi sem við búum við og nú er hvort eð er hrunið. Verum vakandi yfir því hvað við fáum í staðinn. Látum ekki bjóða okkur kúk fyrir skít - krefjumst lýðræðis, beins lýðræðis, allt annað er blekkingarleikur og leiðir til þess sama og við höfum búið við; þ.e. atvvinnustjórnmálamennsku og hagsmunapots.

Krefjumst lýðræðis.

[Ævar Rafn Kjartansson, 19.1.2009 kl. 21:38]

Ég hlustaði á þessa ræðu Vilmundar á rás 2 í dag. Þessi samhljómur við það sem hann var að boða 1982 er athyglisverður. Kannski væri landið öðruvísi ef hans hefði notið við lengur. Raunar kaus ég Bandalag Jafnaðarmanna á þessum tíma en það var sorglega innlimað eftir daga hans. Spurningin er nú hvort að grasrótarhreyfingar hafi úthald og getu til að breyta hreiðrum stjórnmálaflokkanna úr varanlegri byggð yfir í byggð í umboði kjósenda. Vilmundi tókst það ekki og sennilega tekst okkur það ekki. En við hljótum að reyna.